Middelburg Dronk

Het Stadhuis

 

Het Stadhuis

Markt 53
4331 LK Middelburg

 

Een lunchroom-café-restaurant, dat tussen 1953 en 1983 was gevestigd aan de Markt 53 te Middelburg. De zaak was een voorloper van De Blauwe Haan en De Bakkêête.

Geschiedenis

1960
P.J. van Giezen, F.J. van Giezen en Peter van Giezen

In mei 1953 opent P.J. van Giezen banketbakkerij-lunchroom Het Stadhuis in het splinternieuwe pand Markt 53 te Middelburg - Van Giezen had voor W.O. II een banketbakkerij aan de Korte Delft. In de loop der jaren verdwijnt de banketbakkerij en verandert de zaak in een restaurant. Wanneer van der Giezen overlijdt, wordt de zaak overgenomen door de Fa. Van Giezen bestaande uit zijn zoons Ferdy en Peter - vanaf 1977 wordt de naam restaurant Van Giezen gevoerd. In 1983 wordt de zaak na 30 jaar verkocht en vestigt restaurant De Blauwe Haan zich in het pand. maart 1960.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Het Stadhuis/fotos


Naamgeving

De zaak was gevestigd aan de Markt, schuin tegenover het stadhuis.

Bijzonderheden

  • Naast Piet, Tinni, Ferdy, Peter en ander familieleden, plus aangetrouwd,van Giezen bestond het personeelsbestand o.a. uit: Ans Naaye, Trudi, Bostelaar, Jack Boon, Peter Schelleman, fam. Diericx, Aad Bosman (zie ook Het Hof van Zeeland, De Klos, Tognog en De Herberg), Robbert Pelle, Peter Dingemanse en Jo de la Vienne.
  • Broer Nico van Giezen zat een jaar in De Roode Leeuw (3).

Mooie verhalen

Aangezien ik boven Juliana geboren ben, ligt de Markt in het algemeen, en de horeca aldaar in het bijzonder, me na aan het hart. Als jongetje groeide ik op met Ome Jaap de Looff van de Delta, Ad Meeusen van De Eendracht en Loe Lagaaij van Suisse. Maar, letterlijk iets verder van mijn bed, lonkte Het Stadhuis, waar Ferdy, Peter en Ineke van Giezen net wat meer jaren telden dan ik - ik hoop niet dat ik hiermee uit de school klap. En dan waren daar natuurlijk meneer en mevrouw Van Giezen - de sfinx en de madonna; althans zo zagen mijn kinderogen het in die dagen. Later ging ik er weleens eten en de liefde voor de rijke, doch verfijnde keuken van Escoffier zweeft nog steeds rond mijn verhemelte. Ik weet bijna zeker dat Ferdy, naast Physiologie du goût van Brillat-Savarin ook Ma cuisine van Escoffier in de boekenkast heeft staan. Al die opgeschuimde nieuwlichterij van tegenwoordig zou ik soms gaarne verruilen voor een klassieke bereiding van boeuf stroganov, chateaubriand jardinière of, voor mij het summum, tournedos Rossini - in wezen ben ik wat betreft mijn culinaire opvoeding schatplichtig aan de Van Giezen's. Natuurlijk moet je ook een beetje mazzel hebben met de bepaling van plaats ten aanzien van wieg en kinderschoenen. Enfin, op enig moment leerde ik in Seventy Seven Pieter van Giezen kennen en dat bleek een zoon van Ferdy te zijn. Meteen old school natuurlijk, elkaar bevestigende verhalen van hoe de Markt was voor de beeldenstorm der projectontwikkelaars, toen je tenminste nog flink kon uitpakken voor weinig in het Stadscafé of zo'n lekkere, doorgelegen frikadel uit de muur kon trekken bij Fonsie's. Nu is de noordkant van de Markt letterlijk verworden tot de schaduwzijde van het hart - een rafelrand die je eigenlijk eerder verwacht op non-descripte koopgoten als de Lange Delft of cash-and-carrygetto's als de Mortiere. Vanzelfsprekend doet het me - oude, nostalgische man die ik ben - deugd dat de kwaliteit die de Markt eens had in ieder geval adequaat gedocumenteerd wordt en niet anoniem wordt bijgezet in een toevallige tussenmuur van de tijd. Daarom bij deze mijn dank aan Ferdy en Pieter van Giezen voor het onmisbare materiaal dat bijdraagt aan het in het stand houden van het culinair en cultureel erfgoed - oef, dat laatste was een klein, doch welgemeend grapje; we zullen er, hoop ik, binnenkort zeker een paar op drinken, op dat culinaire erfgoed welteverstaan.

Externe links

Bronnen