Middelburg Dronk

Cavern

Een discotheek/podium die tussen 1983 en 1986 was gevestigd aan de Beddewijkstraat 15 in Middelburg. De zaak was een opvolger van Het Podium en Myrael en een voorloper van Stadsdanszaal, The Nighttrain en De Spot.

Geschiedenis

1983
Kees Petiet

The Cavern was tussen 1983 en 1986 dé uitgaanstent in Middelburg. Rock, disco, reggae of new-wave... alles ging feilloos samen in deze zaak. The Cavern ontstond vanuit de behoefte aan een extra, wat groter podium voor live acts, vanuit Bar American. Kees Petiet was sinds 1978 de eigenaar van dat hardrockcafé op Plein 1940 in Middelburg. Hij organiseerde met grote regelmaat concerten in het café, vanuit de overtuiging dat het rockgenre moest worden ondersteund met live optredens. Voor sommige concerten was Bar American echter te klein, en moest worden gezocht naar een groter podium. Zeker na het optreden van Heavy Metal-band Accept in de Veilinghallen, in oktober 1982, kreeg de organisatie de smaak te pakken, en ging actief op zoek naar een ruimte die als permanent podium zou kunnen fungeren. Hij informeerde bij de eigenaar van de zieltogende discotheek Myrael of hij dáár wellicht terecht kon, voor concerten op zondagmiddag, en leerde dat de discotheek te koop werd aangeboden. Omdat de eigenaar kampte met financiële problemen (zo was er onder meer al beslag gelegd op zijn boot) bleek de verkoopprijs gunstig te zijn. Petiet zag zijn kans schoon. Hij nam de zaak over en heropende die op 23 september 1983 onder de nieuwe naam The Cavern.

Het concept van The Cavern was een combinatie van een discotheek en een podium. Live muziek op zondagmiddag, een discotheek op de vrijdag- en zaterdagavonden. In de discotheek werd niet of nauwelijks ingezet op discomuziek: de nadruk lag op New Wave en andere alternatieve muziekgenres. De DJ's waren Bert van Leerdam, Peter Ingelse en Poulus Bliek. Frits van Waarde, die aanvankelijk begon als portier van The Cavern, was de bedrijfsleider. De zaak was een groot succes. De meeste avonden werden druk bezocht. Ook als je vroeg ging (de zaak opende al om 20.00 uur 's avonds) moest je vaak nog in de rij staan. The Cavern ving de tijdgeest.

Overname Schuttershofcomplex

In de periode 1985/1986 waren er diverse ontwikkelingen rondom Het Schuttershofcomplex, waar The Cavern deel van uitmaakte. Na allerlei gedoe rondom vergunningen voor Discotheek Meccano op het Damplein werd het filmhuis in het Schuttershof verplaatst naar die locatie. Eigenaar Jac. de Bruijn verkocht het gehele Schuttershofcomplex vervolgens aan Cees Rijn (Meccano, Seventy-Seven) en Kees Petiet, die gingen samenwerken onder de naam Estrade B.V. Op 5 februari 1986 werd de deal beklonken. Op dat moment kocht Rijn zich ook in in Discotheek The Cavern. Formeel was hij vanaf dat moment dus mede-eigenaar, maar in de praktijk bemoeide hij zich niet met de zaak. Uiteindelijk was hij maar een maand mede-eigenaar. In de nacht van 4 op 5 maart 1986 ging de zaak in vlammen op, na brandstichting na een inbraak. Cavern werd tijdelijk verplaatst en ging kort verder onder de naam Zippo, maar hield daarna op te bestaan. Op de plek waar Cavern zat heropende in 1989 een nieuwe discotheek, de Stadsdanszaal. Het pand was toen al volledig verbouwd en uitgebreid. Cees en Kees waren nog steeds de eigenaren maar nu waren de rollen omgedraaid. Cees Rijn en Connie de Lange runden de discotheek, Kees Petiet opereerde juist op de achtergrond.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op: Cavern/fotos.


Naamgeving

Vernoemd naar de gelijknamige club in Liverpool, waar The Beatles hun carrière begonnen. De officiële naam was The Cavern, maar veel bezoekers hielden het eenvoudigweg bij de naam Cavern, zonder lidwoord.

Bijzonderheden

  • In maart 1986 brandde Cavern geheel uit, na een inbraak waarbij de kluis werd leeggehaald. De inbrekers/daders van de brandstichting zijn nooit gepakt. Na de brand openden de eigenaren tijdelijk de Zippo, in de ruimte waar nu het filmtheater is gevestigd.Zie ook Zippo.
  • Sinds 2009 werden er regelmatig reünieavonden van The Cavern georganiseerd in café Schuttershof. De laatste werd in mei 2011 georganiseerd.
  • Leden van Rugbyvereniging Oemoemenoe stonden gedurende een jaar in de garderobe, om zo een steentje bij te dragen aan de kosten van de verbouwing van het clubhuis. Petiet keerde geen loon uit, maar maakte het verdiende bedrag meteen over naar de club.

Mooie verhalen

Frits

Frits van Waarde stond vanaf het begin bij de deur van The Cavern. Veel bezoekers beschouwden hem als een vaderfiguur, omdat hij alles en iedereen kende, en een natuurlijk overwicht had. Omdat er rondom het podium en de discotheek veel geregeld moest worden vroeg Petiet hem later ook als bedrijfsleider. Die rol nam Frits graag op zich. Kees Petiet was zelf te druk met Bar American. Hij kwam altijd naar The Cavern na sluitingstijd, en was natuurlijk ook aanwezig bij alle concerten die er werden georganiseerd. Frits wist problemen in de zaak altijd snel op te lossen. Als er eens een knokpartij was geweest, en een bepaalde bezoeker was lastig, dan schroomde hij ook niet om contact op te nemen met de ouders van die of gene. Dat is het voordeel, als je veel mensen kent.

Dancing Zippo (Edwin 22 juli 2015)

Zippo 0001.jpg

We zijn voor Middelburgdronk.nl en alle zustersites altijd op zoek naar beeldmateriaal. Alleen al op de Middelburgse variant hebben we bijna 20.000 bestanden verzameld. Nu zijn vrijwel alle foto’s welkom, maar we hebben een zwak voor beelden uit privécollecties, die een verhaal alleen op indirecte wijze vertellen. Zo’n foto bemachtigden we een paar weken geleden ook.

Tijdens een lunch met mensen uit de horecawereld overhandigde één van de aanwezigen ons een glansfoto op A4-formaat. Op die foto was alleen een aansteker te zien, van het merk Zippo. We keken hem niet-begrijpend aan. “Dit is dé Zippo, heren”, sprak hij slechts. Toen ging er opeens een lampje branden. Hij had het hier over de aansteker die in maart 1986 voor opschudding had gezorgd in het Middelburgse uitgaansleven. In dit tijd zaten aan de Beddewijkstraat discotheek The Cavern en nachtclub Xenon. Dat waren populaire uitgaansgelegenheden. Toen de discotheek in de nacht van 4 op 5 maart volledig uitbrandde, verspreidde dat nieuwtje zich razendsnel. Als een lopend vuurtje, zou je bijna zeggen. Het geruchtencircuit sloeg op hol toen bekend werd dat de brand was aangestoken na een inbraak. Wie kon dat nu gedaan hebben? De meest wilde verhalen deden de ronde. De daders werden nooit gepakt, maar het incident betekende wel het einde van een tijdperk. The Cavern zou nooit meer terugkeren.

Kort na de brand kwam er wel een noodvoorziening, met een naam die extra olie op het roddelvuurtje gooide: Dancing Zippo. Die zaak bevond zich in de latere cinema aan het Schuttershofstraatje, maar had de ingang aan Kromme Weele 5, het adres waar nu café Rooie Oortjes is gevestigd. Het is een zaak die veel stappers van toen zich herinneren door de smerige brandlucht die nog maanden in het pand hing. Prettig was dat natuurlijk niet, maar bijna niemand liet zich erdoor uit het veld slaan. Ondanks alles ademde Zippo nog steeds een beetje de geest van The Cavern.

Voor mij persoonlijk betekende Zippo juist het begin van een tijdperk. Het was de zaal waar ik m’n eerste betaalde concert ooit bezocht. Ik was vijftien en had kort daarvoor hardrock en heavy metal ontdekt. Dat vond ik spannende muziek. In april van dat jaar was mede-eigenaar Kees Petiet erin geslaagd de Amerikaanse speedmetalband Agent Steel te boeken voor Zippo. Ook dat nieuws zorgde voor opwinding in de stad, zij het deze keer alleen onder de liefhebbers van ruige muziek. Ik had geen flauw idee wat me te wachten stond en vroeg om tips bij mijn buurmeisjes, die wel vaker evenementen bezochten die door Petiet georganiseerd werden. Geduldig legden ze uit hoe stoer hardrockers dienden te kijken en deden ze voor hoe headbangen werkt. Ik mocht zelfs een puntenband lenen, voor aan mijn pols. Het moet er belachelijk uitgezien hebben. Het concert was grandioos. Zippo was strak uitverkocht en dampte gewoon. Ik vond het allemaal zeer vernieuwend en bleek niet eens de enige te zijn. Tijdens de toegift nam de zanger een korte aanloop met de bedoeling te gaan ‘stagediven’. Dat was in Middelburg blijkbaar nog nooit vertoond, want iedereen sprong geschrokken opzij, waardoor de man half te pletter sloeg op de harde dansvloer van de zaal. Het was zowel gênant als grappig. Als ik denk aan Zippo zie ik juist dát beeld voor me, en ruik ook ik die brandlucht weer. Prachtig.

Blijven plakken

Jan-Pieter Bakker herinnert zich dat het meubilair van Cavern ooit in de beits werd gezet voor een opknapbeurt. Het meubilair kreeg echter te weinig tijd om te drogen, met als gevolg dat veel bezoekers die avond met besmeurde kleding rondliepen.

Relight my fire

De zaterdag voor de brand had ik dj-dienst. Na sluit nam ik een stapeltje lp's en maxi-single's mee naar huis om te tapen. Dit stapeltje platen heeft als enige de brand overleefd. Kees Petiet kan wel lachen toen ik hem de vrijdag na de brand de 12inch van "Relight my Fire" overhandigde.
Poulus 22 dec 2010 16:57 (CET)

Oud personeel

Frits van Waarde (bedrijfsleider)
Bert van Leerdam (dj)
Peter Ingelse (dj)
Poulus Bliek (dj)
In de garderobe stonden vaak spelers van Rugbyclub Oemoemenoe.

Externe links

Bronnen