Middelburg Dronk

Cafetaria Lammers

 
 

Cafetaria Lammers is een van de oudste cafetaria's van Middelburg, gevestigd aan de Banckertstraat 2 te Middelburg, in de wijk 't Zand. Lammers heeft wel een alcoholvergunning, maar bier mag alleen meegenomen worden, niet ter plaatse worden opgedronken. De zaak is een opvolger van Joziasse (2).

Geschiedenis

1965
Sjaak Lammers

Sjaak Lammers nam in 1965 de friteszaak over van Izaak Joziasse. Sjaak zou de zaak 41 jaar bestieren, tot in de zomer van 2006.

2006
Patrick Lammers en Tommie de Bont

Patrick Lammers nam de zaak van zijn vader over in de zomer van 2006, samen met zijn compagnon Tommie de Bont (die toen al vier jaar in de zaak werkte). Patrick vertelt: "Het bedrijf is in 1958 opgericht door familie Joziasse. 8 oktober 1965 hebben mijn ouders Sjaak en Jannie Lammers het bedrijf officieel overgenomen. Eind jaren zestig is er een kleine aanbouw gekomen en in 1978 is laatste stuk aangebouwd. Zelf ben ik op mijn twaalfde jaar meegaan helpen in de zaak. Ik was net 18 jaar en wilde stoppen met mijn opleiding, waarop mijn vader vroeg wat ik wilde gaan doen. Werken werd het in eerste instantie voor een jaar. Ivm opleidingskeuze. Na uitschrijving van school kreeg ik een oproep van defensie. Daar had ik helemaal geen zin in. Drie jaar hebben we persoonlijk gemis in het bedrijf aangevraagd. Zo gingen de jaren voorbij en tien jaar waren voorbij. 1 juni 2006 hebben Tommie en ik de zaak overgenomen. Ik runde de zaak al zeker vanaf mijn negentiende, maar na mijn scheiding zag ik het niet zitten om de zaak alleen over te nemen... Inmiddels hebben we 1 fulltimer en vijf parttimers in dienst."

2013
Patrick Lammers en Tommie de Bont

Op 19 juli 2013 maken Patrick en Tommie op Facebook bekend dat zij hebben getekend voor een nieuw filiaal in Middelburg. De nieuwe zaak, Cafetaria Lammers (3), komt aan de Fazantenhof 2 - de keuze gebaseerd is op een eerder postcode-onderzoek.

2016
Tommie de Bont

Op 9 juni 2016 maakt Patrick Lammers bekend dat hij stopt bij Cafetaria Lammers. Tommie de Bont zal beide zaken voortzetten.

Foto's

Meer afbeeldingen zijn te vinden op Cafetaria_Lammers/foto's.

Bijzonderheden

  • De broer van Sjaak Lammers, Bert, had ook een cafetaria, aan de Bloemenlaan in Vlissingen. Zie Vlissingen Dronk
  • De broer van Patrick Lammers, Sjaak jr, voelde er niet voor om in de zaak van zijn ouders te werken. Dat wist hij al als klein kind. Zus Diny werkte nog wel enige tijd mee, maar zij zat later in Cafetaria Brandes aan de Meanderlaan - de dochter van Diny, Mandy, baatte een tijdje De Kaai op de Turfkaai uit.
  • Sjaak had ook nog een tijdje een filiaal bij de molen Ons Genoegen aan de Oude Vlissingseweg te Middelburg - Cafetaria Lammers (2).

Mooie verhalen

Lammers is De Stad

Lammers is De Stad.jpeg

Op 8 oktober 2015 bestond Cafetaria Lammers in Middelburg 50 jaar. Ter ere daarvan bracht de zaak een 200 pagina's tellend boekje uit, dat werd aangekondigd als 'De vetste glossy van Nederland'. Eigenaar Patrick vroeg ons ook een stukje te schrijven.

"Als ik zou beweren dat Cafetaria Lammers een belangrijke rol in mijn jeugd heeft gespeeld zou ik liegen. Natuurlijk kende ik de zaak ook toen al wel, en at ik er ook wel eens een frietje, maar ik groeide nu eenmaal op in de wijk Dauwendaele. Binnen een straal van 2 kilometer van het ouderlijk huis waren vier andere frietzaken te vinden. Lammers had een goede naam, maar we fietsten niet zomaar eventjes naar ’t Zand als we zin hadden in een patatje, zo simpel is dat.

Desondanks bewaar ik best veel herinneringen aan de familie Lammers. Ik ben ongeveer even oud als Sjaak junior en zat met hem op de Stedelijke Scholengemeenschap. We maakten regelmatig een praatje in die tijd en ik herinner me nog goed dat hij toen al bezig was met muziek maken. Daar sprak hij vaker over dan over de zaak van zijn vader. Zus Diny leerde ik pas een jaar of tien later kennen. In de periode 1996-1998 had zij haar eigen frietzaak (in Dauwendaele nota bene). Toen kwam ik haar regelmatig tegen in het Middelburgse uitgaansleven. Ik denk nog altijd met een grijns terug aan het moment dat we samen stonden te dansen in de Mug aan de Vlasmarkt, om zeven uur op een maandagochtend. Krankzinnig natuurlijk, maar het café bestond die dag precies 25 jaar en bleef daarom ook 25 uur open. Daarom kon het zomaar gebeuren dat wij op zo’n merkwaardig tijdstip stonden te schuifelen op de jazz die live ten gehore werd gebracht.

Zoon Patrick Lammers is een verhaal op zich. Hij is een paar jaar jonger dan ik, maar hij was eind jaren 80, net als wij, vaak in de stad te vinden en altijd vrolijk en enthousiast. Gek genoeg leerde ik hem echter pas de laatste jaren wat beter kennen, vooral dankzij internet. Dat begon min of meer met onze speurtochten voor de website Middelburgdronk.nl. Patrick dook vaak op in de reacties op Facebook en was zeer behulpzaam toen wij bezig waren met historische informatie over de zaken van de familie Lammers. Ondertussen zagen we ook dat hij online (bijna) net zo actief was als wij: Lammers bouwde rondom zijn pagina in korte tijd een trouwe schare volgers op door zijn publiek bij van alles en nog wat te betrekken. Bij de kwestie over die ene klacht over de geschilderde gevel aan het Banckertplein, bijvoorbeeld, of bij die over de mogelijke opening van een tweede zaak in de Veersepoort. Het werd vrij snel duidelijk dat Patrick goed snapt hoe je sociale media succesvol kunt inzetten voor interactie, en voor het onderhouden van een goede relatie met een deel van je klanten. Dat doet hij met net zoveel gemak als het organiseren van een wedstrijd frikandellen eten, om maar eens iets te noemen.

Dat Patrick dat goed snapt heeft ook veel te maken met zijn instelling. Patrick deelt graag informatie maar nog belangrijker is misschien wel dat hij anderen ook iets gunt. Toen wij vorig jaar begonnen met de pagina Wij zijn De Stad was hij een van de eersten die daar enthousiast op reageerde en dat ook weer deelde met de volgers van zijn zaak. Lammers gunfactor werd nog duidelijker toen we met de groep Ik geef weg –Walcheren betrokken raakten bij de actie die we later zouden dopen tot ‘Operatie Badeend’. Tijdens die actie (een oproep om zoveel mogelijk badeendjes in de bouwput aan de Zuidsingel/KorteNoordstraat in Middelburg te gooien) kwam het beste in Patrick naar boven. Ook hij verspreidde de oproep en hij bracht achter de schermen allemaal mensen bij elkaar die de actie naar een wat hoger niveau konden tillen: een architect die een plan schetste voor een nieuwe invulling van de put, mensen met contacten in de politiek, ja zelfs een raadslid. En passant kocht hij zelf ook stapels eendjes, om die vervolgens weg te geven bij zijn snacks. Hij deed daarnaast meerdere pogingen om de wereldberoemde, levensgrote badeend van kunstenaar Florentijn Hofman naar Middelburg te halen. Natuurlijk denkt Patrick bij zulke acties ook een beetje commercieel.

De naam van je zaak verbinden aan een actie die veel aandacht genereert is tenslotte nooit slecht voor je handel. Anderzijds kan zoiets ook makkelijk tegen je werken en bovendien: Patrick heeft er waarschijnlijk meer in geïnvesteerd dan aan verdiend. Zulke dingen zijn niet goed te meten, maar wij weten wel dat Lammers er veel vrije tijd in stak, en stapeltjes eenden dus. Voor ons was het in ieder geval zo klaar als een klontje: Lammers denkt verder dan zijn eigen wijk(en). Of zoals we dan altijd graag stellen op Facebook en Twitter: ‪#‎HijisDeStad‬! Zoals zijn vader dat vroeger ook was."

Onder de pannen

  • Begin jaren '60 verhuisde ik niet echt enthousiast van mijn geboortehuis op de Markt (boven café Juliana) naar de Haymanstraat op 't Zand. Weinig te beleven dacht ik en dat was ook zo, maar er was wel een friteszaak. De friteszaak van Joziasse (adres Banckertplein 2) was toen al ruim beklant met buurtbewoners en passanten die wisten waar de lekkerste frites van Middelburg te koop was. Die frites was zelfs lekkerder dan die van Lange Arie Neufeglise die een kraam op de Markt had. Sjaak Joziasse, bijgenaamd de neus, zat in de zaak tot die in 1965 aan Sjaak Lammers werd verkocht. Sjaak Joziasse opende later nog een friteskraam op de Dam - daar zat eerder Henk Denies in die ook chips bakte - en was ook een tijdje kelner in de Vriendschap. Sjaak Lammers bouwde zijn cafetaria uit tot een bloeiende zaak en was goed onder de pannen. Over pannen gesproken, die speelden een grote rol in het bedrijf. Er werd niet alleen gekookt in pannen, maar de buurtklanten kwamen ook met pannen om die te laten vullen. De pannen werden rijkelijk gevuld met frites en bovenop lagen de frikandellen en kroketten etc. Sjaak Lammers maakte alles zelf en was befaamd om o.a. zijn frites stoofvlees, gehaktballen, slaatjes, speciaalsaus bij de frikandellen en zijn kroketten - mijn favoriet was in die tijd de zogenaamde maggikroket. Ik zag Sjaak niet alleen in zijn zaak, maar op zondagochtend dronk hij - na het zwemmen - weleens een biertje in de kantine van zwembad Poelendaele (zie ook het verhaal De Zwembadpas aldaar) met het toenmalige personeel van het Nederlands Koffiehuis. Ik woon al lang niet meer op 't Zand, maar wordt nog steeds aangetrokken door het magnetische veld van Lammers om weer eens ouderwets te snacken. Wat Lammers maakt smaakt nog steeds heerlijk en velen onderstrepen dat - sommigen nog steeds met pan in de hand.

Externe links

Bronnen